Er was eens een jongen. Misschien kennen we hem wel allemaal. Hij was intelligent, maar een beetje verlegen. Toen hij voor het eerst naar de basisschool ging was hei een beetje bang om de vragen van de meester te beantwoorden. Hij stak nooit zijn vinger op. Maar als iemand ander de vraag beantwoordde dacht hij altijd:”O, ik had gelijk.””. Maar dat hielp hemniet echt om dapperder te worden. Hij maakte niet zoveel vrienden als hij zou hebben moeten doen. En als er toetsen kwam leed hij aan faalangst. Dus terwijl zijn docenten dachten dat hij het misschien wel zou kunnen, liet hij dat niet zien.
Hier aangekomen zou men misschien kunnen denken Hoe is dat zo gekomen? Er kunnen heel veel oorzaken zijn. Erfelijkheid, een opgelopen trauma, gebrek aan stimulans van huis uit. Maar daar gaat het nu niet over.
Hij slaagde niet voor de middelbare school en toen hij op zoek was naar een baan, was hij zo gestrest tijdens het sollicitatiegesprek dat hij telkens weer werd afgewezen. Uiteindelijk vond hij een baantje in een supermarkt. Dat is oké natuurlijk, maar hij had het zoveel beter kunnen doen.
Zijn onzekerheid gaf hem zoveel stress dat hij zijn bekwaamheid niet kon laten zien. Misschien denkt hij nu wel dat hij gelukkig is. Hij heeft een leven met niet al te veel stress. Maar het is juist vanwege zijn stress dat hij een middelmatig leven leidt. En misschien zal hij zelfs op een gegeven moment zelfs dit werk niet meer kunnen dun om dat hij echt ver onder zijn mogelijkheden werkt. Ook dat kan namelijk stress opleveren..
Het is jammer dat hij niet de kans heft gekregen om aan zijn zelfvertrouwen te werken. Maar ik denk dat het nooit te laat is. De meesten van ons leiden min of meer aan onzekerheid en aan een gebrek aan zelfvertrouwen. Het is jammer dat we hierdoor niet op ons best kunnen presteren.
STRESS
EMOTIONELE GEZONDHEID
vrijdag 20 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten